"Yaratıcı Reklamcılık" Dedikleri...

Eğer televizyon izlemek, günlük yaşamınızda bir alışkanlık halindeyse reklam çıkar çıkmaz pek çoğunuzun eli kumandaya gidiyordur büyük ihtimalle. Ben televizyonu ne belgeseller ne de cnbc-e dizileri için izliyorum; hayatımdan çıkaralı uzun zaman oluyor. Bilgisayar ve telefon denen modern yaşam parazitlerinin de etkisi var ancak, şu suralar çevremdeki çoğu insan gibi televizyonda bir şey bulamama eşiğinden geçtim, gitti. Ama eğer ki çalışır durumdaki bir televizyonla aynı odaya düşmüşsem reklamlar çıktığında 0-3 yaş arası çocuklar gibi pür dikkat gözlerimi dikiyorum ekrana. Zira artık şuna inanıyorum; reklamlar, dizilerden daha fazla toplum hakkında bilgi verir oldular. Ve benim gördüğüm hâlâ göbek atan meyveler, sevimsiz sevimsiz insanlaştırılmış hayvanlar ve reklamcıların ısrarla Nil Karaibrahimgil'in bitmek tükenmek bilmeyen(?) yaratıcılığından(?), Gülse Birsel'in sempati kumkumalığından(!) ve Burcu Esmersoy'un her daim ekranların genç ve güzel yüzü oluşundan(!!), Okan Bayülgen'in bıktığım sesinden, Cem Yılmaz'ın vazgeçemediği yurdum insanı tiplemesinden faydalanmaktan vazgeçemeyişlerini görüyorum sadece... Keza gazete ilanları da yoğunlukla hep aynı minvalde.Toplumun çıtası hakkında nasıl bir fikre varılır tahmin edersiniz.

Lafın arasına sıkıştırayım; ben reklamcı değilim. Ama yaratıcılığa dair her şeyi severim. İnternette at hırsızı gibi oradan oraya sekmeyi iyi bildiğimden de nitelikten anladığımı düşünüyorum.

Blog'umda senede bir iki defa yazmaya anca niyetlendiğimden, genelde yazacağım konunun derleme olmasına özen gösteriyorum. Lakin bu seferki postum sadece tek tabanca. Sayfa sayfayı açtı, karşıma bir reklam işi çıktı. Hoşuma gitti, hem blogumun hatrına hem de hafızama not olsun diye paylaşıyorum burada. Bakalım ne bulmuşum!?

El Boyama Adidas Classic İster misiniz?

Blind post diye buna derim. Derim çünkü Rus kaynaklı bir şeylerin hastasıyım bu sefer. Lafı mecburiyetten kısa keseceğim. Başlıyorum öyleyse!

Batman-mania

Batman'i sevmeyen var mıdır? Elbette vardır. Lakin konumuz ve de hedef kitlemiz onlar değil :) Batman fanlarının hastası olacakları şeyler buldum zira...

Batman benim de en sevdiğim süper kahraman. Aslında "en"den çok "tek" sevdiğim desem daha doğru olur. Marifetlerini pek olağanüstü bulduğumdan da değil; sanırım tek sebebi en siyah süper kahraman oluşu :) (ne yapayım çok seviyorum siyahı)

The Dark Knight Rises vizyona girdiğinden beri hep aklımdaydı bu postu hazırlamak. O kadar çok tasarım, uyarlama gördüm ki bloga taşımamak haksızlık olurdu. Nihayet tembelliğimi de yendiğime göre, buyrun bakalım neler bulmuşum Kara Şovalye'ye dair.

Tanıştırayım: Hungry Hungry Koopas

Yine koskoca bir yazı, blogu aklımın en uzak köşesine hapsedip geçirdikten sonra, evet yine ben :) Her geri dönüşte olduğu gibi içimde yine "istikrar" yeminleri yankılanıyor. Neyse, kendimi daha fazla utandırmadan hemen uzun bir aradan sonra bana blogumun yolunu hatırlatan yazıma giriş yapayım artık...

Şimdi malumunuz. Teknoloji, gelişen dünya, bilgisayarların, smart phoneların bir uzva dönüştüğü bir yaşam gerçeği var. Sosyal hayat her şeyiyle bu yeni düzene entegre olmuş halde. Mesela oyun denince biliyorum ki yüzdesi yüksek bir çoğunluğun aklına ilk gelen şey Diablo. Bilgisayar oyunlarına zaman ayırmayan, hiçbir düşkünlüğü olmayan biri olmama rağmen, benim bile ilk aklıma gelen şey bu oluyor. Ve öylesine kabul görmüş bir değişim ki bu, küçükken kuzenlerimle, arkadaşlarımla bir araya geldiğimizde oynadığımız onlarca oyun, oyuncaktan aklıma ilk gelen sadece Super Mario kapışmalarımız...
Ama neyse ki, -şansıma- bana hafızamı tazeleten bir şeye denk geldim yine (zaten o bir şeylere denk gelmesem blogun vay haline).Bir oyuncak gördüm. Hafızamı hafiften tokatladı. Baktım ki yenilenmiş; ama yenilenmiş halleriyle yüzümünde şapşal bi gülümseme yarattı. Bakalım siz de hatırlayacak mısınız?

Çok boktan!

Beni bu kadar şaşırtmasa, mazisi iki sene önceye dayanan bir konuyu buraya taşımazdım. Ama nasıl şaşırmayayım, nasıl yazmaya karşı koyayım? Adamlar fil bokundan ayakkabı yapmış!

Fantastik uykular!

 Üstünde kimseler olmadan bile eğleniyor bu yataklar yahu...

 

BookBook

Konu Apple olunca, hakkında bulunup yazılacakların sonu gelmiyor. Markanın kendi inisiyatifi dışında sürekli yeni bir şeyler tasarlanıyor, Apple fanlarının gönlünü ilk bakışta çelebiliyor. Benim gibi Apple kullanıcısı olmayanlar bile kayıtsız kalamıyor, ucundan kıyısından mutlaka bulaşıyor. Dayanamayıp bir posta konu edebiliyor.

Daha önce de bir postta iPhone case güzellemesi yapmıştım. Bu sefer de yine Apple ürünleri için tek bir tasarıma yer vereceğim. Tek tasarım çünkü hakikaten çok güzel. Beraberinde başka modeller girip de onları gölgesinde bıraksın istemem. (Böyle de adil bir yaradılışım var işte :p)

 

Ba-yıl-dımmm!

Bir fırçanın reenkarnasyonu

Bloga başladığımdan beri gördüm ki, bir öğrenmenin bir de geridönüşümün sonu yok!

Cips paketlerinden mini portföy çanta gördüm, süt kutusundan abajur yapıldığına rastladım, çamaşır sepetinden yapılmış koltuklara bile denk gelip burada aktardım... Geri dönüşümün, yaratımın sınırı yok; olmasın da zaten. Lakin bunu bilmeme rağmen her karşılaştığımda da şaşırıyorum ister istemez...

Girizgahtan anlaşıldığı üzere yine böylesine şaşırdığım bir tasarım var bu postta. Şaşırtan tasarımın sahibi Dominic Wilcox. Wilcox, boya işleminden sonra temizlenmeyen fırçaların halini görünce aklında filizlenen fikrin peşinden gitmiş ve Object Abuse sergisi için, kıl kısmının şekli bozulan fırçaları palto askısı olarak yeniden yorumlamış. 

Ayna ayna söyle bana!

Başlık yanıltmasın, bir güzellik kaygısı yok bu postta. Konumuz sadece ve tamamen aynalar...  Her sabah kendimizi karşısında bulmak gibi çok önemli(!) misyonunun dışında, dekor öğesi olarak da önemi var. Işıkla doğru konumlandırarak doğru aydınlatma sağlamak, dar alanlara derinlik kazandırmak gibi küçük hilelerle dekorasyona artı katmak pek mümkün. Bunlar zaten hemen hemen herkesin bildiği şeyler. Ben sadece, biraz bakındım, bir şeyler beğendim, hepsini kucaklayıp buraya getirdim... Uygulaması kolay, görüntüsü şahane pek güzel fikirler varmış meğer!